Meesters der Melancholie
Reicha: Fluitkwartet in e
Schumann: Märchenbilder opus 113
Schubert: Notturno in Es D897
pauze
Louis Ferdinand: Uit: Pianokwartet op 6 – Adagio lento e amoroso
Chopin: Nocturne (arr. voor cello en piano)
Weber: Fluittrio in g opus 63
Met de verburgerlijking van het muziekleven aan het begin van de negentiende eeuw veranderde ook de rol van de muziek in het dagelijks leven. Het nieuwe publiek verlangde andere geluiden in de steeds voller stromende concertzalen. Naast de almaar groter wordende virtuositeit moest voor dit nieuwe publiek de emotie een grotere rol krijgen. Daardoor kwam er steeds minder nadruk op structuur, werd een groter kleurenpalet belangrijk, en kreeg de muziek vooral een steeds grotere lyriek: de romantiek was geboren.
Terwijl componisten als Haydn, Mozart, Beethoven en hun tijdgenoten grote waarde hechtten aan bijvoorbeeld de sonatevorm, zo werd in de vroege romantiek, met Schubert, Mendelssohn, Chopin, Weber en Schumann als belangrijkste vormgevers, het karakterstuk belangrijker. De oude waarden van de retoriek waren nog niet verdwenen – muziek was en is tot op de dag van vandaag een vorm van communicatie, te vergelijken met een taal – maar de manier waarop de emoties in de ware romantische geest tot klinken werden gebracht was heel verschillend van de klassieke periode. De lange melodieën en de smeltende harmonieën, de zachte kleuren maar ook de dramatische uitbarstingen die we kennen van Schubert en Chopin en hun tijdgenoten zijn een uiting van die tijdgeest.
Van Swieten Society:
Marion Moonen, fluit
Heleen Hulst, viool
Bernadette Verhagen, altviool
Job ter Haar, cello
Bart van Oort, fortepiano
10 februari 2014 | Utrecht Leeuwenbergh: Meesters der Melancholie | 20.00 |
11 februari 2014 | Nijmegen Vereeniging: Meesters der Melancholie | 20.15 |